poniedziałek, 17 października 2011

Podróż po Bound for Glory cz. 2

Czas na drugą i zarazem ostatnią część podróży po największej gali TNA jaką jest Bound for Glory. D dziś w nocy odbył się event na rok 2011. Tym razem baaardzo skrótowo z powodu braku czasu.

BOUND FOR GLORY IV - 12.10.08


Gala odbyła się z Chicago, Illinois przy 5,000 publiczności. W Dark Matchu Eric Young i Sojourner Bolt pokonali Lance'a Rocka i Christy Hemme. Pierwszym meczem już dostępnym w PPV był Steel Asylum Match w którym wystąpili: Jay Lethal, Sonjay Dutt, Chris Sabin, Alex Shelley, Curry Man (Christopher Daniels w najgoooorszym gimmicku), Shark Boy, Super Eric (Eric Young), Petey Williams, Johnny Devine oraz Jimmy Rave.

Jako pierwszy klatkę opuścił Lethal wygrywając mecz oraz zdobywając #1 Contendera na pas X-Division.

 

Drugim pojedynkiem był Mixed Tag-Team Match pomiędzy Beautiful People w składzie Angelina Love, Velvet Sky i Cute Kip (Kip James lub Billy Gun z WWF) a drużyną w której znajdowali się Rhino, ODB i niejaka Rhaka Khan. 


Były mistrz NWA-TNA po swojej akcji koronnej zwanej GORE przypiął James i zgarnął zwycięstwo dla teamu. 

Następnie Sheik Abdul Bashir obronił swój pas Dywizji X a jego przeciwnikiem był Consequences Creed.


 
Taylor Wilde była kolejną osobą która obroniła swój pas. O tytuł kobiet w tym pojedynku walczyły Roxxi oraz Awesome Kong.

W ponad 20 minutowym pojedynku Beer Money pokonali drużyny: Abyss i Morgan, Team 3D oraz LAX.

Booker T debiutując na BfG wygrał 3-Way Dance Match. To był ostatni występ Christiana na największej gali roku w TNA.

Jarrett był górą w starciu z Kurtem Angle a w walce wieczoru Sting zdołał odebrać pas Samo Joe.


MOJA OCENA: +3/6

BOUND FOR GLORY 2009 - 18.10.09


Na dobry początek PPV Amazing Red obronił swój pas X-Division. W 'kobiecej walce' Wilde i Sarita zatrzymały kobiece pasy drużynowe. Eric Young odebrał tytuł Legends z rąk Kevina Nasha. W walce nr 4 na szali postawione były kolejne pasy tag-team - TNA oraz IWGP (New Japan Pro Wrestling). British Invasion zdobyli tutejsze a Team 3D - japońskie. ODB nie pozwoliła oddać Pasa Kobiet a Bobby Lashley pokonał Samoa Joe. Abyss w odjazdowym Monster's Ball Matchu pokonał Micka Foleya. Angle zdołał wygrać z Morganem a Main Eventcie triumfował 'TNA Original' - AJ Styles który wygrał ze Stingiem.

MOJA OCENA: -4/6

BOUND FOR GLORY 2010 - 10.10.10


W Openerze MCMG obronili pasy drużynowe przeciwko Generation Me (Young Backs z ROH). Tara (Victoria z WWE) zdobyła Knockout Championship i na gali zadebiutowała Mickie James.


Ink Inc. pokonali Younga i Orlando Jordana a Jay Lethal obronił pas X-Div, a swoją drogą była to ostatnia walka tego zawodnika na BfG.


Dla odmiany Rob Van Dam pierwszy raz wystąpił na największym PPV ze strony TNA. Pokonał Abyssa w MBM.

Drużyna w składzie: Sting, Kevin Nash i The Pope pokonali Jarretta i Samoa Joe w meczu 'o pietruszkę'.


W chyba moim ulubionym meczu z tej gali ECW Original funkcjonujący pod nazwą EV 2.0 (Dreamer, Rhino, Sabu, Raven i Richards) w towarzystwie Micka Foleya w walce w klatce rozgromili Fortune (A.J. Styles, Kazarian, Matt Morgan, Robert Roode, James Storm (Beer Money)) z Riciem Flairem.

 

W 'złą sławą owianym' meczu o pas TNA Jeff Hardy pokonał Angle'a i Mr. Andersona przy pomocy Bischoffa i Hulka Hogana. 

 

Jeff, Eric i Hulk przeszli heel turn i BUUUUM, tak powstało


MOJA OCENA: +3/6 

Miałem napisać spekulacje co do BfG 2011 oraz bardziej rozpisać się na temat 3 poprzednich gal ale jak zwykle przeszkodził mi 'ten cholerny czas' jak śpiewał niegdyś pan Stachursky. Już w tym tygodniu nowości.

niedziela, 16 października 2011

Niedzielna lista 50 Naj wrestlerów - 7. Big Boss Man


Boss Man zadebiutował w 1985 roku jako 'Big Bubba', okazjonalnie występując także pod swoim prawdziwym nazwiskiem czyli jako Ray Traylor. 1988 pierwszy raz zawalczył w WWF, pojedynek ten miał miejsce na SummerSlam '88 a przeciwnikiem 'Szefa' był Koko B. Ware. Big Boss przez kilka lat w federacji McMahona radził sobie bardzo dobrze, co potwierdzają liczne występy na największych galach jak np. Wrestlemania czy Royal Rumble. Ostatnim meczem zawodnika 'do przerwy' był pojedynek z Bam Bam Bigelowem na RR PPV w 1993 roku. Ray wystąpił parę razy w Japonii po czym powrócił na stare śmieci, które funkcjonowały już nie jako JCP czy NWA, federacja brzmiała dumnie pod nazwą World Championship Wrestling. Mimo 5 lat nieobecności w WWF, Boss Man nie był częstym gościem w tej promocji, najwięcej występów wrestlera można zaliczyć na początku jego przygody z WCW oraz już na samym finiszu, w 97 i 98. Powrót do Imperium miał miejsce na RAW w 1998 roku, Boss zaatakował Austina. Traylor po powrocie wystąpił 2 razy na Wrestlemanii oraz zdobył 4 razy nieistniejący już dziś Pas Hardcore. Ostatnim meczem zawodnika był pojedynek z Tommym Dreamerem w 2003. Rok później Ray został znaleziony martwy w swoim domu ..

piątek, 14 października 2011

Podróż po Bound for Glory cz. 1

Już w niedzielę 16 października odbędzie się największa gala TNA - Bound for Glory. Z tej okazji postanowiłem skorzystać z magii internetu i przybliżyć nieco historię najważniejszego PPV spod znaku Impact Wrestling.

BOUND FOR GLORY 2005 - 23.10.05


Total Nonstop Action to federacja ze stosunkowo krótkim stażem - dopiero w przyszłym roku będzie liczyć dekadę. Pierwsze BfG odbyło się 23 października w 'Impact Zone!' gdzie najczęściej nagrywane są tygodniówki oraz większość PPV. Jak wiadomo w 'kurniku' nie zmieści się duża ilość osób więc władze liczyły na sporą oglądalność telewizyjną. Co prawda, na tamte czasy promocja która miała zaledwie 3 lata i tak trzymała się nieźle i trudno było ją nazwać fedką indy. TNA w tym okresie było w posiadaniu kilku gwiazd z WCW, WWE czy ECW, a byli to m.in. Raven, Jeff Hardy, Rhino czy Jeff Jarrett, współzałożyciel firmy. 

I tak transmisja zaczęła się pół godziny przed samą galą, dostaliśmy Pre-Show oraz kilka segmentów z zawodnikami którzy grali wtedy pierwszy skrzypce - mistrzowie drużynowi Chris Harris i James Storm (w towarzystwie Gail Kim) rozmawiają z Jeffem Jarrettem, mistrzem NWA-TNA. America's Most Wanted pomagali wnieść trumnę JJ na zaplecze.


W w/w Pre-Show meczu Sonjay Dutt pokonał Alexa Shelleya, Austina Ariesa i Rodericka Stronga.


Przed rozpoczęciem show na ringu pojawił się Raven, przywołując Larry'ego Zbyszko. 'Kruk' żądał od niego title-shota o pas NWA-TNA na tej samej gali. Pojawił się Rhino zarzucając Ravenowi że już nie jest tą samą osobą, także oczekując walki o tytuł. Po segmencie obecny zawodnik ROH wysłał oświadczenie w postaci Gore.

 
 

To ważne. W openerze pierwszej gali BfG Samoa Joe zmierzył się z Jushin Ligerem - japońską legendą puro. Joe wchodząc do ringu wykonał samoański taniec, Jushin zaś został powitany confetti. Po submissionie górą był były mistrz NWA-TNA.

 
 

W kolejnych dwóch walkach odpowiednio: The Diamonds in the Rough w składzie Simon Diamond, David Young i Elix Skipper wygrali z Apolo, Sonny Siakim i największym fanem-wrestlerem Stone Colda - Shark Boyem ..


.. a 'murzyn w skórze' Monty Brown uporał się z Lancem Hoytem, znanym z WWE jako Vance Archer.


W 4 pojedynku na PPV jedna z moich ulubionych stajni EVER - Team Canada zmierzyła się z 3Live Kru.

 

Eric Young przypiął BG Jamesa i tym zgarnął zwycięstwo dla swojej drużyny z Kanady. Po meczu wygrany team chciał zaatakować Konnana, gdy Ron Killings (obecny R-Truth) i James nie byli w stanie go obronić. Przybiegł Kip James i uderzył A-1 krzesłem w głowę.

 

Jak już kiedyś pisałem, walki spod znaku X-Division to jedne z moich ulubionych, na BfG byliśmy świadkami takowej, a wygrany zdobywał #1 Contendera na X-Div. Championship. I tak w prawie 14 minutowym pojedynku, reprezentant Team Canada Petey Williams (niegdyś jeden z moich ulubieńców, jeszcze z czasów TNA na Eurosporcie) pokonał Chrisa Sabina i Matta Bentleya.


Dobrzy koledzy Jarretta - AMW obronili pasy NWA przeciwko The Naturals.

 

Pojedynek nr 7 to zdecydowanie moje ulubione starcie z Bounda '05. W 'Monster's Ball' meczu zmierzyli się Rhino ..


.. wtedy jeszcze straszny Abyss ..


.. Sabu ..


.. oraz Jeffrey Nero Hardy, znany jako Jeff Hardy.


'Monster's Ball' to po prostu mecz hardkorowy, gdzie użyć można każdego przedmiotu oraz walczyć w każdym miejscu. Zapamiętany przez wielu z pewnością był Swanton Bomb w wykonaniu młodszego z braci Hardy. Mimo wielu ciekawych akcji zaprezentowanych przez 4 zawodników, zwycięzca mógł być tylko jeden, a był nim kolejny raz użyty tego wieczoru Rhino, który wtedy był bardzo mocno pushowany ponieważ dopiero co opuścił WWE, a jak wiadomo dla TNA tacy zawodnicy są jak złoto.

 
 

W świetnym i wspominanym do dziś 30 Minutes Iron Man Matchu swój pas X-Division obronił AJ Styles, a jego przeciwnikiem był Christopher Daniels. Już w niedzielę 'Fallen Angel' będzie miał okazję zrewanżować się Panu Fenomenalnemu, ponieważ w tym roku ci wrestlerzy znów staną naprzeciwko siebie na największej gali roku.


Kevin Nash miał zmierzyć się w walce wieczoru z Jarrettem lecz do tego nie doszło, więc jak pisałem wcześniej Larry Zbyszko szukał przeciwnika dla Jeffa do obrony pasa NWA-TNA. Raven mimo domagań nie zawalczył w Main Event'cie a o miano pretendenta zawalczyło 10 osób w Gauntlet Matchu/Battle Royal. Rhino (!) wygrał już drugi pojedynek na Bound for Glory jednego wieczoru ! Jako ostatniego wyeliminował Abyssa i zdobył #1 Contendera, a jego przeciwnikami byli: oczywiście Abyss, Samoa Joe, Ron Killings, Sabu, Lance Hoyt, Jeff Hardy, Monty Brown, Kip James oraz A.J. Styles.

 
 
 

Sędzią specjalnym walki wieczoru był znany zawodnik MMA - Tito Ortiz. Jeff Jarrett pojawił się w towarzystwie Gail Kim.

 

Nie pomogła ani gitara ani Kim ani AMW. Rhino wykonał na mistrzu Gore i odebrał mu pas. Po walce koalicja Jarretta zaatakowała 'Gore Machine'. Na pomoc przybiegli 3Live Kru a wmieszali się we wszystko Team Canada. Następnie Jeff uderzył kolejny raz nowego mistrza gitarą w głowę, po czym zamknięto go w trumnie.

 
 
 

Na pomoc przybiegli Brother Ray (Bully Ray) i Brother Devon (D-Von) którzy posprzątali ring.


I tą galę można by spokojnie zaliczyć do jednej z najlepszych w historii gdyby nie kilka nudnych i niepotrzebnych pojedynków. Rhino bohaterem, pierwsze Bound for Glory odhaczone. 

MOJA OCENA: -4/6

BOUND FOR GLORY 2006 - 22.10.06


Drugie BfG mogło wydawać się o tyle ciekawsze, że TNA posiadało już większe nazwiska w swoim rosterze. PPV odbyło się w Michigan przy 3,600 publiczności.

Pierwszym pojedynkiem gali był niejaki "Kevin Nash Open Invitational X Division Gauntlet Battle Royal".


Jako pierwszy pojawił się Austin Starr (Austin Aries) który finalnie wygrał ten mecz.


Eliminacje oczywiście odbywały się poprzez wyrzucenie wrestlera przez górną linę. Austin w takim razie pokonał graczy o nazwiskach: Sonjay Dutt, Maverick Matt (kuzyn Shawna Michaelsa), Jay Lethal (były mistrz X-Div, obecnie zawodnik ROH), A-1, Zach Gowen (zawodnik bez nogi; niegdyś tag-team partner Hogana walczący z McMahonem), Kazarian (obecnie członek Fortune), Sirelda (jedyna kobieta w ringu), Shark Boy, Alex Shelley (MCMG), D-Ray 3000, Johnny Devine, Elix Skipper, Short Sleeve Sampson, Norman Smiley oraz Petey Williams.

 
 

W walce '4 narożników' naprzeciwko siebie stanęli: The Naturals, James Gang (byli członkowie D-Generation X), America's Most Wanted oraz Team 3D.

 
 
 

Jak na 8-osobową walkę, wrestling w ringu trwał zaledwie 7 minut, to bardzo krótko. 'Trójwymiarowa Drużyna' zwyciężyła.


Panie i Panowie - czas na Monster's Ball. Tym razem nie mamy tak dobrego składu jak rok wcześniej, ale tak czy inaczej pojedynek zapowiada się ciekawie. Sędzią specjalnym jest Jake 'The Snake' Roberts, znany bardzo dobrze starym wyjadaczom z WWF.


Wrestlerzy z 5 w historii Monster's Ball to: Abyss, Brother Hunt (członek Team 3D, były Spike Dudley), Raven (w stylu Hannibala) oraz Samoa Joe.

 
 
 
'Potwór' Abyss oczywiście rzucał swoimi przeciwnikami, co jednak nie równało się wcale z jego wygraną. Podczas meczu Raven chciał zaatakować sędziego, za co ten odwdzięczył mu się po meczu rzuceniem węża w jego osobę. Samoa Joe spinował byłego mistrza NWA-TNA.

 
 
 

Larry Zbyszko zmierzył się z E. Youngiem w stypulacji 'kto przegra odchodzi z TNA'. Ciekawe jest to, że Larry swój nickname podebrał polskiemu zapaśnikowi - Stanisławowi Zbyszko, który zaś nosił takie nazwisko po Zbyszku z Bogdańca, bohaterze 'Krzyżaków' Sienkiewicza. Taki o, mały tribute.

 

Eric po krótkiej, 3-Minutowej walce zakończył przygodę Zbyszko z TNA.

 

Po dobrej 'X-Divisionowej' walce Chris Sabin odebrał pas Dywizji X Senshiemu. Niestety, zwycięzca drugiego sezonu WWE NXT musiał uznać wyższość oponenta.

 
 
 

W pojedynku szóstym za zasadach 'walki ulicznej' zmierzyli się ze sobą Christian Cage oraz Rhino.

 

Przez większość walki górą był 'Gore Machine', chociaż Christian też miał swoje momenty lśnienia. Pojedynek odbywał się wszędzie, na parkingu, na zapleczu, wśród publiczności no i oczywiście na ringu.

 
 

Byłemu WHC dopiero udało się przypiąć Rhino po ataku krzesłem.

 

Przedostatnia walka gali to mecz o pasy drużynowe, LAX w składzie Hernandez i Homicide z Konnanem przy ringu, zmierzyli się z przeciwnikami z poprzedniego BfG - AJ Stylesem i Danielsem.

 

Homicide odliczył AJ'a po pięknym Da Gringo Killa.


Main Event to 'Title vs. Career match' o pas NWA-TNA, a zmierzyli się w nim Sting oraz Jeff Jarrett. Mało tego - specjalnym 'outside enforcerem' tej walki jest sam Kurt Angle ! Mistrz olimpijski pojawił się jako pierwszy, następni wchodzili kolejno JJ i 'Skorpion'.

 
 

Zawodnicy walczyli przez jakiś czas poza ringiem, a Angle powstrzymywał wrestlerów przed użyciem broni sam w tym momencie obrywając. Podczas meczu Kurt wszedł na ring, wykonał na sędzi Angle Slam i sam funkcjonował w jego roli.

 

Pod koniec pojedynku Jarrett uderzył Stinga gitarą - ku ucieszy ludzi były mistrz WCW nie upadł a nabrał nowej siły po tym ataku. Mecz zakończył się zwycięsko dla Stingera, po swoim markowym Scorpion Deathlocku. Wspaniały mecz, wspaniałe zakończenie, wspaniały triumf.

 
 
 

MOJA OCENA: +4/6

BOUND FOR GLORY 2007 - 14.10.07


Trzecim i zarazem ostatnim BfG w tej części jest to z 2007 roku. W Main Eventcie staną naprzeciw siebie Sting i Kurt Angle, a stawką jest osobny, nowy pas TNA (już nie NWA). Tym razem gala odbyła się w Georgii.

Najważniejszą galę roku otworzyli XXX czyli Low-Ki aka Senshi aka Kaval oraz Elix Skipper. Ich przeciwnikami w 'Ultimate X' meczu byli The Latin American Xchange czyli Homicide i Hernandez.

 

Meksykańscy wrestlerzy przy współpracy zdobyli symbol X i zostali #1 Contenderami na pasy tag-teamowe.


Drugą walką gali był nietypowy Battle Royal - najpierw trzeba było wejść do ringu, zawodnicy byli eliminowani poprzez wyrzucenie przez górną linę a gdy pozostanie tylko 2 zawodników wygrać można przez przypięcie bądź submission.

 
 

Dużą rolę w pojedynku odegrał Junior Fatu, znany bardziej jako Rikishi. Eric Young zgarnął zwycięstwo, a nazwiska przegranych zawodników brzmią następująco: Robert Roode i James Storm (obecnie Beer Money), B.G. James i Kip James (niegdyś James Gang, The New Age Outlaws bądź DX), Lance Hoyt, Jimmy Rave, Chris Harris, Chris Sabin, Alex Shelley (MCMG), Kaz, Petey Williams, Junior Fatu (Rikishi), Havok, Shark Boy oraz Sonjay Dutt.


Walka o pasy drużynowe to bardzo ważna część Bound for Glory. Na trzeciej gali w historii Ron Killing oraz Adam 'Pacman' Jones, zawodowy rugbista, stracili pasy tag-teamowe na rzecz AJ Stylesa i Tysona Tomko. W miejsce Pacmana w walce wystąpił Consequences Creed znany z rozwojówki WWE jako Xavier Woods.

 
 
 

W szatni Karen Angle prosiła Kevina Nasha by ten pomógł jej mężowi w obronie pasa.


Pojedynek nr 5. Steiner Brothers w składzie Scott i Rick Steiner vs Team 3D czyli Brother Devon i Ray. Bracia Steinerowie mieli swoje lata chwały w najważniejszych federacjach świata, zdobywali pasy drużynowe w WWF, WCW, NJPW a także mają na koncie 5 Star Match. D-Von i Bully także mają za sobą wiele lat zwycięstw, oni też posiadają w swoim dorobku pasy WWF i WCW a także TNA i ECW, czego ci prawdziwi bracia nigdy nie zdobyli.

 
 
 

Nie zapominajmy że 'Tables Matche' to ulubiona stypulacja 'Trójwymiarowych'. Walka była w miarę wyrównana, lecz szala zwycięstwa przechyliła się na stronę Steiner Brothers.

Gail Kim pokonała Ms. Brooks, Jackie Moore, Shelly Martinez, Awesome Kong (Kharma), O.D.B., Angel Williams, Christy Hemme, Talię Madison i Roxxi Laveaux i została pierwszą w historii TNA Woman's Championką.

 
 

'Special Enforcer' to zadanie Matta Morgana które czekało go na Bound for Glory 2007. Obecny 'Blueprint' wpadł na świetny pomysł naoliwienia się jakimś gównem by świecić bardziej niż zawodnicy w ringu.


Wpierw pojawił się Christian Cage, następnie to samo zrobił Samoa Joe, wraz ze swoją bandą dzikusów. Czeka nas walka singlowa.

 

Kolejna pojedynek Christiana na BfG - kolejne świetne widowisko. Cage wciąż potwierdza że należy mu się stanowisko jednego z najlepszych w tym biznesie. 

 
 

Podczas walki Tomko i Styles zaatakowali Morgana, ten jednak uporał się z nimi i wygonił do szatni. Samoa Joe zwycięzcą.

 
 

Przedostania i zarazem ósma walka to jedna z moich ulubionych stypulacji, o czym wspomniałem już wcześniej - Monster's Ball. Skład jest praktycznie ten sam co ostatnio, gospodarz Abyss, Raven, Rhino oraz Black Reign, co zapewne mało Wam mówi. Charakter 'Czarnego Władcy' gra Dustin Rhodes, znany z WWE - Goldust.

 
 
 
 

Trzeba pamiętać że Abyss na BfG nigdy nie wygrał 'własnego meczu'. Jak przystało na 'Monster's Ball' akcje działy się praktycznie w każdym miejscu areny. Efektowny z pewnością był skok z dużej wysokości w wykonaniu Ravena, zawodnik jako broni użył łokcia. 'Gospodarz' rozsiał pinezki i to one pomogły mu w pierwszej wygranej.

 
 
 

Można śmiało powiedzieć walka wieczoru to 'Dream Match'. Kurt Angle postawił na szali mistrzostwo TNA, a jego przeciwnikiem był Sting.

 
 

Sędzia potrafi czasami nieświadomie zmienić cały bieg pojedynku. Podczas dobrej i wyrównanej walki nagle pojawiła się Karen Angle próbująca zwrócić uwagę sędziego. Pod jego nieobecność do ringu wpadł Kevin Nash atakując Stinga.

 
 

Popularny 'Skorpion' przy pomocy swojego kija poradził sobie z dwoma oponentami. Sting w Main Eventcie Bound for Glory 2007 zostaje nowym Mistrzem Wagi Ciężkiej TNA. 

 

MOJA OCENA: -4/6

Pierwsze trzy edycje najważniejszej gali roku TNA oceniam dość wysoko i pozytywnie, co rzadko się zdarza. Może lekki sentyment do tej federacji z tamtych lat, a może po prostu podobały mi się te gale .. Jak ocenie trzy następne ? Jutro bądź w niedzielę napiszę cz. 2. Bound for Glory 2011 odbędzie się w nocy z niedzieli na poniedziałek !